Wernisaż w Galerii EL: IN. Ludmiła Popiel - Jerzy Fedorowicz

Informacja prasowa 
 napisz do mnie ‹
moje inne artykuły ‹

Wszystkich miłośników piękna sztuk wizualnych zapraszamy do Centrum Sztuki Galeria EL, gdzie w czwartek 3 października odbędzie się wernisaż wystawy IN. Ludmiła Popiel – Jerzy Fedorowicz. Będzie to już ostatnia wystawa prezentowana w Galerii EL w tym roku.

Centrum Sztuki Galerii EL
Wernisaż wystawy: 03-10-2019 godz. 18:00
Wystawa: 04-10-2019 : 09-11-2019
Kuratorzy: Marika Kuźmicz, Łukasz Mojsak
Współpraca: Agnieszka Popiel
Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Twórczości 

IN to wystawa twórczości Ludmiły Popiel (1929–1988) i Jerzego Fedorowicza (1928–2018) – artystów związanych z powojenną awangardą i nurtem sztuki konceptualnej, którzy zasłynęli jako współtwórcy legendarnych plenerów w Osiekach. Tworząc parę w życiu prywatnym i artystycznym, byli oni jednymi z kluczowych postaci życia artystycznego lat 60. i 70. oraz uczestniczyli w wydarzeniach, sympozjach i plenerach decydujących o kształcie polskiej sztuki awangardowej, Popiel i Fedorowicz pozostają mało rozpoznani jako artyści. IN to krok w stronę wypełnienia tej luki i przywrócenia należnego im miejsca w gronie najważniejszych artystów awangardowych i konceptualnych.

Kanwą wystawy jest jeden z najważniejszych projektów Popiel i Fedorowicza, który podsumowywał i skupiał istotne nurty ich refleksji. Wieloelementowa instalacja IN, na którą składają się obiekt przestrzenny i prace malarskie operujące językiem geometrii, pokazana została po raz pierwszy dokładnie czterdzieści lat temu (1979) w prowadzonej przez Jarosława Kozłowskiego galerii Akumulatory 2 w Poznaniu. Materializowała ona przemyślenia artystów na temat zależności i uwikłań między jednostką a systemem, artystą a polem sztuki, czy wreszcie sferami sztuki i kultury.

Język geometrii był dla Popiel i Fedorowicza jednym z najważniejszych narzędzi przekazu artystycznej refleksji. Na przestrzeni niemal trzech dekad spajał on różnorodne dokonania, w których artyści podejmowali wątki związane z problematyką artystyczną, egzystencjalną i duchową. Połączenie subtelności formy tego przekazu oraz wagi i uniwersalności podnoszonych zagadnień stanowi znak szczególny ich twórczości.

Wystawa oddaje postawę, jaką reprezentowali Popiel i Fedorowicz: artyści subtelni, bezinteresowni, dostrzegający wartość w zjawiskach powstających na marginesie – niejasnych, tajemniczych, trudnych do systematyzacji i ocen. Zaprezentowane zostanie malarstwo abstrakcyjne z lat 60. i początku lat 70., a także powstające w późniejszym okresie konceptualne modele teoretyczne, manifesty i teksty dokumentujące idee artystyczne. Wystawa obejmuje również dokumentację fotograficzną działań i akcji pokazanych w formie archiwalnych zdjęć, jak i nowych, wielkoformatowych odbitek z negatywów z archiwum rodziny artystów. Towarzyszyć im będzie wybór mało znanych i niepublikowanych dotąd fotografii ze spotkań w Osiekach. Dadzą one wgląd w codzienność plenerów, a także pozwolą uwydatnić i sproblematyzować podwójną rolę, jaką pełnili na nich Popiel i Fedorowicz, będąc jednocześnie organizatorami przedsięwzięcia i artystami biorącymi w nim czynny udział.

Jerzy Ludwiński określił Popiel i Fedorowicza mianem „twórców epoki plenerów”. Oprócz współtworzonych przez nich spotkań w Osiekach, Fedorowicz brał także udział w innym emblematycznym dla tej epoki wydarzeniu: I Biennale Form Przestrzennych w Elblągu w 1965 roku, a jego realizacja do dziś znajduje się w Parku Traugutta. Inicjatorem Biennale była elbląska Galeria EL, która gości dziś po ponad pół wieku prezentację prac dwójki artystów.

Ludmiła Popiel (1929–1988), Jerzy Fedorowicz (1928 – 2018)
Absolwenci Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie (1954). Autorzy obrazów i rysunków, działań i projektów konceptualnych oraz tekstów teoretycznych. Od drugiej połowy lat 50. związani z Koszalinem. Współtwórcy plenerowych spotkań artystów, naukowców i teoretyków sztuki w Osiekach. Aktywni uczestnicy życia artystycznego w Polsce w latach 60. i 70., brali udział m.in. w I Biennale Form Przestrzennych w Elblągu w 1965 r., Sympozjum Artystów i Naukowców w Puławach w 1966 r., sympozjum Wrocław 70’ Ich twórczość prezentowana była na kilku pokazach indywidualnych m.in. w Galerii Sztuki Informacji Kreatywnej, Wrocław 1972 i Galerii Piwna 20/26, Warszawa, 1982, a także wielu wystawach zbiorowych, m.in. Refleksja konceptualna w sztuce polskiej 1965–1975. Doświadczenia dyskursu, CSW, Warszawa, 1999. Ich prace znajdują się w zbiorach m.in. Muzeum w Koszalinie, Muzeum Narodowego w Krakowie, Muzeum Współczesnego Wrocław, Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie.

Wojciech Minkiewicz, Galeria EL